Agenda

SARRA’S SOIREE





Op donderdagvond, 7 juli, leest Rudolf Lucieer voor uit de brieven die Ansaldo Cebà, de monnik, aan Sarra geschreven heeft. Er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar – als je erbij wilt zijn, stuur dan een mail naar hello@tpramsterdam.com voor nadere informatie.

TENTOONSTELLING IN AMSTERDAM

Even reclame maken voor mijzelf  . . .

Mijn meest recente project, SARRA, YELLOW VEIL, gaat a.s. zondag (19 juni) in première.

De expositie loopt van 19 juni t/m 7 augustus ‘22

The Amsterdam Picture Room

Tweede Laurierdwarsstraat 53 h 1016 RA Amsterdam

Open op zaterdag- en zondagmiddag van 13 – 17 uur, en op afspraak.

Je kan  hier meer over Sarra lezen, maar laat ik je ook nog wat vertellen over dit project en hoe het tot stand gekomen is:

Drie jaar geleden was ik een verblijf in Venetië aan het voorbereiden, toen ik het verhaal van Sarra Coppia Sulam tegenkwam. Zij was een dichteres, musicus, en salonnière, die aan het begin van de 17e eeuw in het Venetiaanse Ghetto woonde. Ik wist direct dat zij de hoofdpersoon in een fotoserie zou worden.

Alleen duurde dat even. Eenmaal in Venetië kwamen er andere vrouwen op mijn pad en ik kwam in die verschrikkelijke overstroming terecht (daarover meer in dit stukje); toen hadden we dat akkefietje met die pandemie, maar nu is het klaar! Sarra hangt!

Prachtige actrice Nyncke Beekhuyzen was bereid Sarra te vertolken. Zij dacht met me mee, kwam met ideeën, stak er enorm veel tijd in – tussen de bedrijven door van haar repetities, voorstellingen, filmopnames en haar jonge gezin.

Mijn speurtocht leidde me naar een fantastisch, alles omvattend boek over Sarra, geschreven door professor Don Harran. Helaas leeft hij niet meer, maar ik wil hem postuum bedanken – zonder zijn boek was het niet gelukt.

De focus van mijn project ligt vooral op de fascinerende correspondentie die Sarra gevoerd heeft met Ansaldo Cebà, een monnik uit Genua, dertig jaar ouder dan zij. In de vier-en-een-half jaar dat zij elkaar schreven, werden hun brieven steeds pikanter en dubbelzinniger. Ook bleef Cebà onophoudelijk druk op haar uitoefenen om zich tot het Christendom te bekeren – en bleef zij standvastig weigeren haar Jodendom op te geven. Ze ruzieden, maar ze wisselden ook poëzie en liederen uit, als ware tortelduiven.

Dit is merkwaardig: hij heeft al zijn brieven aan haar gekopieerd voordat hij ze verstuurde, maar háár brieven is hij kwijtgeraakt – of heeft hij ze weggegooid? Toen zij geen contact meer hadden heeft hij, een paar maanden voor zijn dood, zijn brieven gepubliceerd. (Dat schijnt toen niet ongebruikelijk te zijn geweest.)

Terwijl ik mij steeds meer ging verdiepen in Sarra, mij haar leven voorstelde, haar kleding maakte, werd ik zo nieuwsgierig naar haar brieven dat ik besloot ze te schrijven – ik was immers enorm met haar verstrengeld geraakt. En ik had natuurlijk Nyncke om ze voor te lezen – wat ze prachtig gedaan heeft. Dus nu siert Sarra’s beeltenis de muren en vult haar stem de ruimte.

De titel refereert overigens aan een wet die de vrouwen van het Ghetto verplichtte een gele sluier te dragen – de mannen moesten een gele hoed op. God beware je dat je zonder het te weten een Jood tegenkwam! Het Ghetto had drie ingangen, bruggen, die door soldaten bewaakt werden en slechts tussen zonsopgang en zonsondergang geopend waren. Als je niet op tijd binnen was stond je een zware straf te wachten.

Er is nog veel meer te vertellen over Sarra, maar ik hoop dat je haar komt opzoeken in The Amsterdam Picture Room. Mail ons gerust: hello@tpramsterdam.com                  

À presto!

The Amsterdam Picture Room presents

Photography Fun Facts

In een reeks online praatjes, van één uur per keer, vertelt Bettiena over verschillende onderwerpen die in meer of mindere mate met fotografie te maken hebben.

Dit zijn de onderwerpen:

18 april. De eerste foto’s – de uitvinders, de pioniers, de toeschouwers.

Wie heeft de fotografie uitgevonden? Een kwakkelend, verveeld Frans jongetje? Een Engelse landheer? Een décorontwerper met een neus voor commercie? Of een Bijbelse slak?

2 mei. Kruisbestuiving – schilderen en fotograferen in de late negentiende eeuw.

Zonder fotografie hadden we nooit abstracte kunst gehad. Zo! Dat is nogal een uitspraak . . . maar is het waar?

16 mei. Foto’s om de wereld beter te maken.

De soldaat in de Spaanse Burgeroorlog. Het Vietnamese meisje. Boodschappentassen op het Tiananmen plein. In onze ziel gekerfd.

30 mei. Waar kijk ik in vredesnaam naar?

Wat is de overeenkomst tussen een jongetje met een speelgoedwapen en een blote meid in de middagzon? De camera liegt niet, toch? Wie dan wel?

De vier lezinkjes worden in het Nederlands gehouden op zondagochtend om 11 uur, en in het Engels ‘s middags om 5 uur, via Zoom. De inhoud van beiden is hetzelfde, kies de taal  of de tijd die jou het beste schikt.

Mocht je er onverhoeds niet bij kunnen zijn, geen nood – na afloop sturen we je een link-met-wachtwoord naar de opnames van het praatje. Vooropgesteld dat je je aangemeld hebt, natuurlijk.

Nadat je betaling ontvangen is krijg je de inloggegevens. De eerste sessie kost, ter introductie, slechts één euro – de drie daarna €6 per keer.

Klik hier om te reserveren. Ieder lezinkje heeft een aparte button. Schrik niet van de twee verschillende talen – kies gewoon wat je het beste uitkomt. Praatjes in het Engels vind je in de linker kolom, de praatjes in het Nederlands staan rechts.

De avond van te voren krijg je een mail met de Zoom-link.

SEE YOU SUNDAYS!